Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως ο μπασκετικός Παναθηναϊκός διέρχεται αγωνιστικής κρίσεως και μάλιστα από πολύ νωρίς στη σεζόν.
Η κρίση αυτή είναι σίγουρα αγωνιστική (από τη στιγμή που η ομάδα έχει χτυπηθεί από τραυματισμούς) αλλά ταυτόχρονα φαίνεται πως το μυαλό όλων ανεξαιρέτως έχει “χαλάσει” (τους λόγους τους ξέρουν οι ίδιοι και δεν χρειάζεται να τους μάθουν οι απ’ έξω).
Αυτό που βιώνει η ομάδα δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο και έχει συμβεί σε ουκ ολίγες ομάδες μετά από πολύ μεγάλες επιτυχίες.
Το ζήτημα όμως είναι οι λύσεις και αυτές θα πρέπει να δοθούν μέσα από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές.
Διοίκηση, προπονητής και παίκτες πρέπει να καθίσουν κάτω, να κάνουν την αυτοκριτική τους, να εντοπίσουν τα δεδομένα λάθη και να βρει ο καθένας από το μετερίζι του τις λύσεις.
Το μόνο βέβαιο σε αυτή τη φάση είναι ότι οι λογικές ράβε – ξήλωνε, που ταλανίζουν αντίστοιχα τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό, δεν αποτελούν προφανώς το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθηθεί.
Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός έχει πετύχει να είναι μια οικογένεια και όπως ξέρουμε πολύ καλά, δεν υπάρχει οικογένεια που να μην περνάει ζόρια και προβλήματα.
Το ζήτημα όμως είναι τα προβλήματα να αντιμετωπιστούν και να επιλυθούν.
Εμείς απ’ έξω αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να στηρίξουμε την ομάδα και παράλληλα η κριτική να έχει λογική και όχι να βασίζεται σε άναρθρες κραυγές και υστερίες.
Εμπιστοσύνη στους οδηγούς και προχωράμε!