Ο Νικόλας Πατέρας σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Moorings Line αναφέρθηκε για μια ακόμη φορά το τελευταίο διάστημα στην παρουσία του στον Παναθηναϊκό την εποχή της πολυμετοχικότητας αλλά και στις εντυπώσεις που του άφησε το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Χαρακτηριστικά ανέφερε τα εξής:
“Ο πατέρας μου ήταν ο γενικός αρχηγός του Παναθηναϊκού το 1971. Τότε η ομάδα δεν άνηκε σε εταιρείες αλλά σε ανθρώπους καθώς το ποδόσφαιρο ήταν ερασιτεχνικό.
Στον Ολυμπιακό ήταν ο Γουλανδρής και στον Παναθηναϊκό ο πατέρας μου με άλλους επιχειρηματίες.
Εκείνη την εποχή η ομάδα έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Ακόμη κι αν δεν κατακτήσαμε το τρόπαιο, η εμπειρία στο Γουέμπλεϊ ήταν μοναδική. Ήμουν στον τελικό. Ακολούθησα την ομάδα και την αγάπησα.
Το 2008 ο κύριος Βαρδινογιάννης ήθελε να συμπεριλάβει κι άλλους επιχειρηματίες στη μετοχή σύνθεση και μου πρότεινε να γίνω μέτοχος. Μετά από μια συνεδρίαση αποφασίστηκε να γίνω πρόεδρος και να τρέξω την ομάδα. Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία που κράτησε για δύο χρόνια.
Κατακτήσαμε το νταμπλ και φτάσαμε στους 16 του Champions League. Toν Ιούνιο του 2010 οι μέτοχοι είχαν κάποιες διαφωνίες και αποφάσισα να αποχωρήσω και να παραιτηθώ από την προεδρία.
Στη συνέχεια δώρισα τις μετοχές μου στον κύριο Αλαφούζο όταν έγινε ο νέος ιδιοκτήτης της ομάδας.
Στη ναυτιλία τα πράγματα είναι πιο καθαρά, σταθερά και ειλικρινή. Η διοίκηση μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, ειδικά στην Ελλάδα, είναι ωραία εμπειρία ως συναίσθημα αλλά δεν έχεις καθαρές καταστάσεις να διαχειριστείς. Είναι σαν μια κινούμενη άμμος. Δεν ξέρεις που θα καταλήξεις.
Συμπερασματικά η ναυτιλία είναι πιο εύκολη σε σχέση με το ποδόσφαιρο καθώς έχει κανόνες, περιορισμούς και διεθνείς διαδικασίες. Μιλώ συγκεκριμένα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν μιλώ για το ποδόσφαιρο στην Ισπανία, τη Γερμανία ή την Αγγλία. Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι μεγάλος πονοκέφαλος και οι άνθρωποι που εμπλέκονται σε αυτό θα πρέπει να έχουν υπομονή.“