Στη σύσκεψη της Superleague, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αποκάλεσε τον Γιάννη Αλαφούζο, Μίκι Μάους, και εκείνος αποχώρησε για να επιστρέψει πάλι μετά χωρίς να απαντήσει τίποτα.
Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είναι ο ορισμός του τύπου που θέλει τα πάντα δικά του και αφού τα πάρει δεν έχει κανένα πρόβλημα να χαβαλεδιάσει τον αντίπαλο του ξεφτιλίζοντας τον πλήρως. Από την άλλη πλευρά έχεις έναν άνθρωπο που ντροπιάζει συνεχώς τον Παναθηναϊκό με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο καθώς έχουμε την ατυχία να μας εκπροσωπεί.
Στην πραγματικότητα ο Μαρινάκης βρίσκει και τα κάνει από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός εδώ και 25 χρόνια (με μοναδική εξαίρεση τα δυο χρόνια της πολυμετοχικότητας) έχει ένα κάρο άνιωθους, δήθεν ελιτιστές και άσχετους να τον τυραννάνε πηγαίνοντας τον συνεχώς προς τα κάτω. Τζίγγερ και Αλαφούζος είναι με διαφορά οι μεγαλύτεροι ευεργέτες των Πειραιωτών και θα έπρεπε ενδεχομένως να τιμηθούν κιόλας για την προσφορά τους στον Ολυμπιακό.
Όπως και να έχει, ο Γιάννης Αλαφούζος πεισματικά δεν ανοίγει την κουβέντα σχετικά με την παραχώρηση των μετόχων του και το μόνο που πετυχαίνει με σταθερή συνέπεια είναι να απαξιώνει τον Παναθηναϊκό και να απομακρύνει όλο και περισσότερο τον κόσμο από την ομάδα, ο οποίος επέστρεψε κοντά της μόνο όταν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς προσέφερε προοπτική και αγωνιστική υγεία.
Μέχρι να έρθει η άγια εκείνη μέρα που θα μάθουμε την αποχώρηση του μεγαλομέτοχου ο Γολγοθάς του κόσμου της ομάδας θα συνεχίζεται καθημερινά.