Ο ορισμός της στυμμένης λεμονόκουπας

Η απόρριψη από τον Τάκη Μαλακατέ του αιτήματος της σύγκλησης της Γενικής Συνέλευσης του Ερασιτέχνη για την καταγγελία των συμβάσεων της Διπλής Ανάπλασης δείχνει μια σειρά από πράγματα:

• Αρχικά γίνεται ολοφάνερο πως οι ιθύνοντες της Διπλής Ανάπλασης θορυβήθηκαν από τις υπογραφές που συγκεντρώθηκαν από τα μέλη του ΑΟ και ξαφνικά αρχίσαμε να ακούμε αλήθειες όπως αυτή για τις εγκαταστάσεις του ΑΟ στον Βοτανικό και το χρηματοδοτικό κενό που υπάρχει αυτή τη στιγμή.
  
  Εδώ πρέπει να ειπωθεί καθαρά και ξάστερα πως χρηματοδοτικό κενό υπάρχει και στο ποδοσφαιρικό γήπεδο και θα πρέπει και εκεί να αναζητηθούν οικονομικοί πόροι. Σε αυτό δεν θα πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία αποδεικνύοντας περίτρανα πως το όλο σχέδιο της Διπλής Ανάπλασης πριν 3 χρόνια στήθηκε με απίστευτη προχειρότητα και ατελείωτες επικοινωνιακές παπάτζες βγαλμένες από τα κιτάπια της οικογένειας Μητσοτάκη.
  
  
• Για να φτάνει ο πρόεδρος του ΑΟ να απορρίπτει “νταηλίκι” το ενδεχόμενο σύγκλησης Γενικής Συνέλευσης με θέμα την καταγγελία των συμβάσεων αποδεικνύεται ότι οι εμπλεκόμενες πλευρές (κυβέρνηση, κατασκευαστικές, τράπεζες και ΠΑΕ) θέλουν πάση θυσία τη συνέχεια του όλου πλάνου και θεωρούν πελώριο πρόβλημα μια πιθανή καταγγελία των συμβάσεων.
  
  Βέβαια εδώ και τρία χρόνια “τα βουβάλια” της υπόθεσης πουλούσαν αέρα κοπανιστό, άφηναν τον κόσμο στο σκοτάδι γύρω από την εξέλιξη της υπόθεσης και τώρα που το πράγμα δεν κρατιέται άλλο, βάζουν ως εσχάτη ασπίδα τον τελευταίο τροχό της αμάξης για να συγκρατήσει τον κόσμο που νιώθει τον εμπαιγμό στο πετσί του.
  
  
• Ο Τάκης Μαλακατές σε όλη αυτή την ιστορία είναι από την αρχή η λεμονόκουπα που αργά ή γρήγορα θα έμπαινε πρώτη στον λεμονοστύφτη και θα αποτελούσε την πρώτη απώλεια από την πλευρά εκείνων που είναι υπέρ της Διπλής Ανάπλασης.
  
  Ο πρόεδρος του ΑΟ μετά τη σημερινή ανακοίνωση είναι καμένο χαρτί καθώς πλέον δεν υπάρχουν ούτε οι αγωνιστικές επιτυχίες του παρελθόντος για να μπορεί να σταθεί πίσω από αυτές. Αν μάλιστα σε αυτό προσθέσουμε και τις φήμες για οικονομικές δυσκολίες τότε η θέση του γίνεται ακόμη πιο επισφαλής. Είναι απλά ζήτημα χρόνου να τελειώσει από τον Παναθηναϊκό και το ξέρει πολύ καλά ο ίδιος.
  
  Θα μείνει ως πρόεδρος για όσο του πουν οι από πάνω του και μετά θα “πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων”.
  
  Εδώ βέβαια προκύπτει το ζήτημα της επόμενης μέρας και διοικητικά αλλά και οικονομικά καθώς για την ώρα δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα από κάποια άλλη πλευρά που να θέλει να εμπλακεί στον Ερασιτέχνη διοικώντας αλλά και επενδύοντας ταυτόχρονα.
  
  
• Το ζήτημα όμως στην πραγματικότητα δεν είναι ο κύριος Μαλακατές που από την αρχή αυτής της ιστορίας ήταν αναλώσιμος γιατί πολύ απλά δεν έχει καμία απολύτως οικονομική δύναμη και απλά παραβρέθηκε σε συναντήσεις με αυτούς που έχουν την πραγματική δύναμη για να λέει “ναι σε όλα”.
  
  Το ζήτημα είναι ο πρωθυπουργός, οι τρεις κατασκευαστικές, ο Γιάννης Αλαφούζος και οι τράπεζες. Αυτοί είναι που έχουν το χρήμα και αυτοί είναι που θα έπρεπε κανονικά να βγουν μπροστά και είτε να ξεκολλήσουν έμπρακτα το βαλτωμένο έργο είτε να το τελειώσουν και να πάμε στην επόμενη μέρα με ό,τι αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει.
  
  Όσο αυτοί κρύβονται είτε πίσω από τον Χάρη Δούκα, είτε πίσω από τον Τάκη Μαλακατέ χαΐρι δεν θα δούμε και ο νόμος της Διπλής Ανάπλασης θα κρατάει τον Παναθηναϊκό όμηρο είτε καταγγελθούν οι συμβάσεις είτε όχι.
  
  
• Λύση στον γόρδιο δεσμό του νόμου της Διπλής Ανάπλασης θα μπορούσαν να δώσουν μόνο υγιείς Παναθηναϊκές δυνάμεις με οικονομική δύναμη και επιρροή στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι. Όσο αυτοί δεν εμφανίζονται η αιχμαλωσία θα συνεχίζεται μέχρι να αποφασίσουν οι Μητσοτάκης και Αλαφούζος τι διάολο θα κάνουν.