Ο Παναθηναϊκός ξόδεψε το καλοκαίρι 25 εκατ. ευρώ για μεταγραφές με έναν προπονητή που το σύστημα του είναι να γεμίζουμε την μπάλα στον Φώτη και να κοιτάμε να παίρνουμε τα ριμπάουντ μήπως και βγούμε ψηλά στο γήπεδο.
Και όλα αυτά απέναντι σε μια ΑΕΚ η οποία ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ της πλάκας χωρίς καμία απολύτως πίεση και ένταση και από σοβαρή ομάδα θα έτρωγε τρια γκολ.
Συγχαρητήρια στον Γιάννη Παπαδημητρίου για το μοντέλο Αλμέιδα (ότι πιο γελοίο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή ποδοσφαιρικά στην Ελλάδα μετά το τουρλουμπούκι του Αλόνσο) που αποφάσισε να εφαρμόσει το καλοκαίρι στον Παναθηναϊκό.
Συγχαρητήρια και στον Γιάννη Αλαφούζο που σε λιγότερο από ένα χρόνο έχει ξεπατώσει κάθε ποδοσφαιρική λογική τινάζοντας στον αέρα το οικοδόμημα που με τόση υγεία είχε φτιαχτεί με κόπο και ιδρώτα.
Για τον Ντιέγκο Αλόνσο τι να πούμε;
Ο άνθρωπος είναι προπονητικά ο εαυτός του και δεν μπορεί να κατηγορηθεί επειδή ο Γιάννης Παπαδημητρίου μας τον έφερε για αντίπαλον δέος του Αλμέιδα (για να κοπανάς το κεφάλι σου στον τοίχο πραγματικά).
Αυτά έκανε στο Μεξικό. Αυτά έκανε στην Αμερική. Αυτά έκανε στην Ουρουγουάη και αυτά στην Σεβίλλη.
O Παναθηναϊκός έχει υλικό που με κανονικό προπονητή μπορεί να κάνει θαύματα. Με κανονικό προπονητή το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει.
Κρατήστε όμως το δίδυμο της συμφοράς γιατί ο Γιάννης Αλαφούζος είναι ο απόλυτος “ποδοσφαιρικός φελλός” που χάφτει ένα σορό παπατζιλίκια.
Υ.γ.: Γιάννη Παπαδημητρίου κουμάντο να κάνεις στο ψυγείο του σπιτιού σου και όχι σε αυτό του Παναθηναϊκού…
Υ.γ.2: Τράβα πέσε στα πόδια του Σάρρι ή του Ζαρντίμ να τελειώνουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!
Με τόσους άχρηστους στην ομάδα δεν ξέρω ποιον να πρωτοβρίσω.