Ένα πανό γεμάτο αλήθειες και η άβολη θέση του Αταμάν

Κατά τη διάρκεια του φιλικού αγώνα με την Μακάμπι Τελ Αβιβ η Θύρα 13 Κύπρου ανέβασε ένα μεγάλο πανό που ανέφερε “50 χρόνια παράνομης κατοχής – Κανείς δεν ξεχνά”

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως το συγκεκριμένο πανό αποτυπώνει μια τεράστια ιστορική αλήθεια η οποία είναι αναμφισβήτητη και συνοδεύεται από πόνο και δάκρυα. Από τη στιγμή που η Θύρα 13 Κύπρου έκρινε ότι έπρεπε να στείλει το συγκεκριμένο μήνυμα, πολύ καλά έκανε και το έπραξε γιατί πολύ απλά μίλησε τη γλώσσα της πραγματικότητας.

Από την άλλη πλευρά υπάρχει ο Εργκίν Αταμάν, ο οποίος παράλληλα είναι τεχνικός της Εθνικής Τουρκίας και κορυφαία προσωπικότητα στη χώρα του.

Ο προπονητής του Παναθηναϊκού εδώ και ένα χρόνο δεν έχει δημιουργήσει ποτέ κανένα ζήτημα εθνικιστικού χαρακτήρα όντας απόλυτα επαγγελματίας σε όλα του.

Μάλιστα κατά την παραμονή της ομάδας στην Κύπρο μετείχε των εκδηλώσεων που υπήρξαν ερχόμενος σε επαφή με χιλιάδες Ελληνοκύπριους Παναθηναϊκούς ενώ δεν δίστασε να προσπαθήσει να χορέψει με Κύπριους που ήταν ενδεδυμένοι με τις τοπικές φορεσιές.

Δεν ήταν ούτε απόμακρος, ούτε εχθρικός, ούτε αντιμετώπισε την όλη παρουσία του στην Μεγαλόνησο με επιφύλαξη. Αντιθέτως ήταν πέρα ως πέρα δοτικός σεβόμενος απόλυτα τον κόσμο της ομάδας και δείχνοντας πλήρως ακομπλεξάριστος.

Όσον αφορά την αντίδραση του με την αποβολή του από τους διαιτητές κατά τη διάρκεια του φιλικού και την ανακοίνωση του μέσω Instagram είναι προφανές ότι ο Αταμάν προσπαθεί να κάνει άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και την χώρα του προσπαθώντας να σεβαστεί τους πάντες. Κάτι αντίστοιχο έκανε άλλωστε και ο Κώστας Σλούκας όταν αρνήθηκε σε αγώνα της Φενερ να κρατήσει πανό με τον Κεμάλ Ατατούρκ και να κάτσει στην άκρη σεβόμενος παράλληλα την Ελλάδα ως αθλητής της Εθνικής αλλά και την ομάδα του ως επαγγελματίας. Εδώ μάλιστα πρέπει να πούμε ότι ο Σλούκας όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε από τη διοίκηση της Φενερ αλλά πριν έρθει στον Παναθηναϊκό είχε ανοιχτή πρόταση να επιστρέψει στην ομάδα της Κωνσταντινούπολης.

Από εκεί και πέρα εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι το ζήτημα που προέκυψε θα προσπαθήσουν να το εκμεταλλευτούν οι εχθροί της ομάδας (όχι οι αγωνιστικά αντίπαλοι μας που εστιάζουν στο άθλημα αλλά ο τοξικός απόπατος) για να σπείρουν τα ζιζάνια τους αδιαφορώντας στην πραγματικότητα τελείως για την Κύπρο και το δράμα της.

Η τραγωδία της Κύπρου για αυτούς είναι απλά το μέσο για να ξεβράσουν το δηλητήριο τους απέναντι στην ομάδα που τους έκανε να πέσουν τα σαγόνια τους στο πάτωμα. Άλλωστε είναι οι ίδιοι που προσεύχονταν να μας νικήσει πέρυσι η Φενέρ στα ημιτελικά του Final 4.

Απέναντι λοιπόν σε αυτούς οφείλουμε να θωρακίσουμε την ομάδα μας και την κατάσταση που διαμορφώθηκε την περασμένη χρονιά.