O Παναθηναϊκός έσπασε το ρόδι για φέτος στην Ευρωλίγκα κερδίζοντας την Μπάγερν Μονάχου στο ΟΑΚΑ με σκορ 78-71 και πήγε στο 1-1.
Από το παιχνίδι μπορούν να βγουν μια σειρά από συμπεράσματα θετικά και αρνητικά:
- Αρχικά πρέπει να πούμε ότι η πεντάδα Βιλντόζα, Γκριγκόνις, Γκραντ, Χουάντσο, Λεσόρ συν τον Παπαπέτρου μπόρεσε να σταθεί πολύ καλά κατά διαστήματα σε επίθεση και άμυνα.
Ο Αργεντίνος κρατούσε την μπαγκέτα, ο Λεσόρ εκτελούσε και ο Χουάντσο έκανε τα πάντα. Ο Γκριγκόνις δεν ήταν καλός αλλά είναι πολύ θετικό ότι έχει αυτοπεποίθηση όταν βγαίνει να σουτάρει. - Τα προβλήματα ξεκινούσαν όταν ο Αταμάν έριχνε στο παιχνίδι τις δεύτερες επιλογές της ομάδας. Οι Γκάι και Μπαλτσερόφσκι ήταν σε πολύ κακή βραδιά, ενώ ο Μωραΐτης τώρα παίρνει τις πρώτες του εμπειρίες από αγώνες υψηλότατου επιπέδου.
Το γεγονός αυτό ανάγκασε μάλιστα τον Αταμάν να σφίξει πολύ το ροτέισον στο δεύτερο ημίχρονο παίζοντας ουσιαστικά με 7-8 παίκτες και βγήκε απόλυτα ο Μαντζούκας! - Η απουσία των Σλούκα και Μήτογλου ανάγκασε τον Αταμάν να δώσει πάρα πολύ χρόνο στον Βιλντόζα υποχρεωτικά και αυτό τον οδηγούσε ορισμένες στιγμές να θολώνει και να χάνει τον έλεγχο. Ταυτόχρονα το πάρτυ που έκανε η Μπάγερν στα ριμπάουντ φωνάζει πως ο Έλληνας φόργουορντ πρέπει να επιστρέψει το συντομότερο.
- Ο τρόπος που διαχειρίστηκαν οι πράσινοι το τελευταίο ενάμιση λεπτό του αγώνα ήταν πάρα πολύ κακός και χρήζει ανάλυσης. Είναι ανεπίτρεπτο το +11 να γίνεται +3…
Σε γενικές γραμμές η ομάδα έχει κάποια διαστήματα που αποδίδει εξαιρετικά, παίρνει διαφορές αλλά δεν μπορεί να τις κρατήσει ώστε να καθαρίσει πιο άνετα τα παιχνίδια.
Χρειάζεται δουλειά, χρόνος αλλά και νίκες ώστε να ανέβει η αυτοπεποίθηση.