Χειμερινή μεταγραφική περίοδος ήταν και πάει καθώς ο Γενάρης πλέον ανήκει στο παρελθόν και ό,τι έγινε, έγινε. Από εδώ και πέρα όλες οι ομάδες καλούνται να πορευτούν μέχρι το καλοκαίρι με τα φρεσκαρισμένα ρόστερ τους και όπου τους βγάλει.
Είναι προφανές ότι η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου αφήνει πικρία και πολλές απορίες στον κόσμο του Παναθηναϊκού καθώς οι μεταγραφές δεν έγιναν έγκαιρα χρονικά και ταυτόχρονα η διαφορά που είχε διαμορφωθεί από ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό εξανεμίστηκε μέσα στον Ιανουάριο μηδενίζοντας το κοντέρ του πρωταθλήματος.
Αρχικά πρέπει να τονιστεί ότι στον Παναθηναϊκό μετά τους τραυματισμούς των Αϊτόρ και Τρουιγιέ τον Οκτώβρη υπήρχε ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να προετοιμαστούν άπαντες για την μεταγραφική σεζόν του Ιανουαρίου και να μην χρειαστεί να φτάσει η ομάδα να κυνηγάει ξανά την τελευταία στιγμή τους υποψήφιους στόχους της.
Συνάμα είναι αναγκαίο να υπενθυμίσουμε ότι το αρχικό πλάνο ανέφερε πως η ομάδα θα κινηθεί για τρεις παίκτες (εξτρέμ, χαφ και αριστερό μπακ) ενώ από ένα σημείο και έπειτα γίνονταν διαρροές πως οι πράσινοι θα προχωρήσουν στην απόκτηση ενός ακόμη παίκτη είτε στα χαφ είτε στα εξτρέμ.
Κατά την γνώμη του γράφοντος το γεγονός ότι δεν έγινε μια ακόμη κίνηση είναι 100% εσφαλμένη.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή προσπαθώντας να δώσουμε εξηγήσεις σε μια σειρά από δεδομένα.
Το ζήτημα του τμήματος σκαουτινγκ και οι περιβόητες λίστες…
Σε αυτό το ζήτημα λοιπόν πέφτει το βάρος στο τιμ του Γιοβάνοβιτς και φυσικά το τμήμα σκάουτινγκ που είναι επιφορτισμένο με την κατάρτιση λιστών με αξιόλογους παίκτες που θα πάνε για εξέταση από τον προπονητή.
Είναι γνωστό ότι το συγκεκριμένο τμήμα μετά το 2017 και το “τράβηγμα της πρίζας” από τον Γιάννη Αλαφούζο καταργήθηκε και η ομάδα λειτουργούσε μόνο με τεχνικούς διευθυντές και ατζέντηδες. Η επανασύσταση του έγινε μόλις πριν 1,5 χρόνο με την έλευση του Γιοβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό και την τοποθέτηση του Μάκη Λιβαθηνού στην κεφαλή του τμήματος.
Για όσους γνωρίζουν το κομμάτι αυτό είναι βέβαιο ότι τα αποτελέσματα δεν μπορούν να έρθουν από τη μια μέρα στην άλλη καθώς το να δημιουργηθεί μια μεγάλη βάση δεδομένων απαιτεί χρόνο, χρήμα και πολλά ταξίδια στο εξωτερικό για παρακολούθηση αγώνων αλλά και καλλιέργεια σχέσεων με ξένες ομάδες. Μια τέτοια προσπάθεια έγινε τον περασμένο Νοέμβρη με την συμμετοχή του Παναθηναϊκού στο transfer room της Κολωνίας όπου έγιναν κάποιες πρώτες επαφές με την σκανδιναβική αγορά. Συνάμα η συνεργασία που έχει αναπτυχθεί με την Σπόρτινγκ Λισσαβόνας είναι στην σωστή κατεύθυνση.
Από την άλλη πλευρά όμως αυτό που ψιθυριζόταν δεξιά και αριστερά ήταν πως υπήρχε ζήτημα με την κατάρτιση λιστών που θα πήγαιναν για να κάνει το ξεσκαρτάρισμα του ο προπονητής. Εκεί λοιπόν υπάρχει ζήτημα και θα πρέπει να να λυθεί είτε με την αύξηση των μελών του staff είτε με την αγορά τεχνογνωσίας. Σε κάθε περίπτωση πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα απαιτούνται ακόμη μεγαλύτερες επενδύσεις και οργάνωση για να αυξηθεί η ταχύτητα της συγκέντρωσης πληροφοριών και άρα η πιθανότητα να κλειδωθούν γρηγορότερα οι στόχοι και να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις.
Το θέμα του μπάτζετ
Πολλά επίσης έχουν ακουστεί γύρω από το ζήτημα του μπάτζετ που διέθετε η ομάδα για την αγορά ποδοσφαιριστών από ομάδες. Μια διαρροή που έγινε μέσα στα Χριστούγεννα μιλούσε για ένα ποσό της τάξεως των 5 εκατομμυρίων ευρώ για την ενίσχυση της ομάδας. Εάν υποθέσουμε ότι αυτά τα ποσά ευσταθούν (ανοίχθηκε και μια ΑΜΚ ύψους 9,5 εκατομμυριών ευρώ πρόσφατα) ο Παναθηναϊκός ξόδεψε τελικά λιγότερα από αυτά καθώς ο Μαντσίνι κόστισε λιγότερο από 3 εκατομμύρια ευρώ, ο Κλέινχεϊσλερ 500 χιλιάδες και ο δανεισμός του Πούχατς φτάνει μετά βίας τα 200 χιλιάρικα. Εάν μάλιστα βάλουμε σε αυτά και τα περίπου 300 χιλιάρικα για τον Γερεμέγιεφ τότε φτάνουμε στα 4 εκατομμύρια ευρώ περίπου και μένει περίπου 1 εκατομμύριο στην κάβα.
Τα λεφτά αυτά για τα ελληνικά δεδομένα δεν μπορούν να θεωρηθούν προφανώς ψίχουλα αλλά δεν είναι και ένα ποσό που τρομάζει.
Εδώ μάλιστα θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι τα ποσά πλέον στην ευρωπαϊκή αγορά έχουν εκτοξευτεί και σίγουρα δεν επαρκούν για να πάρεις τρείς με τέσσερις παίκτες υψηλής ποιότητας και μάλιστα τον Γενάρη που η αγορά είναι πιο δύσκολη και απαιτητική αν μάλιστα οι ομάδες και οι μάνατζερ αντιληφθούν ότι έχεις μεγάλες ανάγκες για εδώ και τώρα ενίσχυση.
Επίσης ο Παναθηναϊκός τώρα προσπαθεί να φτιάξει ξανά το όνομα του στην μεταγραφική πιάτσα και να γίνει ξανά ένα καλός προορισμός ποιοτικών παικτών. Η χρεωκοπία του 2017 με ευθύνη Αλαφούζου λόγω της εποχής Στραματσόνι και η απουσία της ομάδας από τα σοβαρά μανατζερικά δίκτυα είναι κάτι που το βρίσκουμε ακόμη μπροστά μας και η μόνη λύση είναι ακόμη ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ!
Ο ρόλος του Αλαφούζου και του Γιοβάνοβιτς γύρω από τα μεταγραφικά
Πάνω σε αυτό το ζήτημα έχουν ακουστεί πάρα πολλά καθώς η πληροφόρηση είναι με το σταγονόμετρο και από τη στιγμή που συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι λογικό να προκύπτουν πολλές και διαφορετικές απόψεις (όχι όμως με βάση την γνώση συγκεκριμένων γεγονότων) γύρω από το θέμα.
Αρχικά πρέπει να κρατήσουμε ότι ανάμεσα στον Αλαφούζοκαι τον προπονητή δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή αλλά και γενικότερα προστριβές και χοντρές διαφωνίες. Όταν μάλιστα πήγαν να δημιουργηθούν το καλοκαίρι (πχ υπόθεση Βιτίνιο και ύψος μεταγραφής του Σπόραρ) οι αποστάσεις γεφυρώθηκαν και οι όποιες φωτιές “σβήστηκαν” εν τη γενέσει τους.
Από εκεί και έπειτα όμως τα όσα διαρρέονται από κύκλους της ΠΑΕ προς τους δημοσιογράφους σε σχέση με την δυσκολία του Γιοβάνοβιτς να δώσει έγκριση ή όχι για την απόκτηση κάποιου παίκτη ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ διαρρέονται γιατί η ομάδα πρέπει να λειτουργεί προς τα έξω ως μια γροθιά ακόμη και αν οι απόψεις δεν ταυτίζονται απόλυτα. Το “βελούδινο blame game” δεν έχει κανένα νόημα και ίσα ίσα γυρίζει μπούμερανγκ σε όσους το κάνουν καθώς ο προπονητής αποτελεί την μοναδική σταθερά στην ομάδα από τη στιγμή που διοίκηση και κόσμος δεν έχουν σχεδόν την παραμικρή επαφή με ξεκάθαρη ευθύνη της πρώτης.
Από την άλλη πλευρά βέβαια θα πρέπει να πούμε ότι και ο Ιβάν σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε ενδεχομένως να δείξει μεγαλύτερη ευελιξία γύρω από το οικονομικό καθώς οι συνθήκες ήρθαν έτσι που ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε πιθανότατα να κλείσει νωρίτερα κάποιες υποθέσεις (όχι αυτή του Μαντσίνι βέβαια καθώς εκεί υπάρχουν διαφορετικές παράμετροι).
Η αλήθεια είναι λοιπόν κάπου στη μέση.
Ναι χρειάζονταν πιθανότατα περισσότερα χρήματα αλλά ταυτόχρονα απαιτούνταν και μεγαλύτερη ευελιξία γύρω από υποθέσεις που με παραπάνω χρήματα θα έκλειναν ενδεχομένως γρηγορότερα.
Συμπέρασμα
Το σημαντικότερο αυτή τη στιγμή είναι να αντιληφθούμε πως τα δεδομένα καλώς ή κακώς είναι συγκεκριμένα πλέον και οι λύσεις που απαιτούνται θα έρθουν μόνο μέσα από την δουλειά στο Κορωπί σε αγωνιστικό και πνευματικό επίπεδο.
Παράλληλα η διοίκηση οφείλει ΝΑ ΚΟΨΕΙ ΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΤΗΣ γύρω από το ζήτημα της διαιτησίας κάνοντας ότι καλύτερο μπορεί αφού η ίδια πυροβόλησε τα πόδια της με όσα έκανε ή δεν έκανε στις εκλογές της ΕΠΟ πριν περίπου δυο χρόνια συντασσόμενη με τους ηττημένους Μαρινάκη και Αυγενάκη. Από τη στιγμή που το μέτωπο ΑΕΚ και ΠΑΟΚ δεν είναι αρραγές στην ομοσπονδία υπάρχουν περιθώρια ελιγμών παρά το δυσμενές για εμάς περιβάλλον.
Γιατί στον βωμό της τέταρτης μεταγραφής που δυστυχώς δεν έγινε δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η αγωνιστική κρίση που διαπερνά την ομάδα έχει ως πρώτο και κύριο λόγο την κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται το υπάρχον ρόστερ ανεξαρτήτως των μεταγραφών.
Αν δεν συνέλθουν βασικές μονάδες της ομάδας και δεν μπουν στην εξίσωση παίκτες που μέχρι ώρας δεν έχουν πιάσει (π.χ. Βέρμπιτς) καμία μεταγραφή από μόνη της δεν μπορεί να σώσει την κατάσταση.
[…] Το αρχικό πλάνο του Παναθηναϊκού για την χειμερινή μεταγραφική σεζόν είχε ως στόχο την απόκτηση τριών ποδοσφαιριστών που θα αντικαθιστούσαν τους τραυματίες Αϊτόρ και Τρουιγιέ και τον άτυχο με την περιπέτεια του από κορονοϊό Γκάνεα. Στη συνέχεια υπήρξε η σκέψη για απόκτηση ενός ακόμη ποδοσφαιριστή αλλά αυτή δεν ευδοκίμησε για λόγους που αναλύσαμε στο κείμενο μας για τον μεταγραφικό απολογισμό. […]
Βρισκόμαστε στο 2008 αλλα με προποντή. Βασει κα των δυσκολιών λόγω εξαφάνισης από την Ευρώπη σε όλους τους τομείς ,το καλοκαίρι θα έπρεπε να πέσουν 15εκ για αγορές συν Γκατσίνοβιτς και Βιγια για πάγκο. αφού βρήκε προπονητή να εμπιστευθεί.
Οσο και να οργανωθείς δεν γίνεται χωρίς λεφτά. Ο Μαγκνουσον τρία ματς εντασης επαιξε και τραυματίστηκε και στα τρία. Ερχονται και δύο χιαστοί 4 ντεφορμαρίσματα ένας κορονοιός να τη η γύμνια. Στα δεξιά μπακ γιατί δεν πάθαμε τίποτα; Διότι έχεις τρεις. (Λάθος σαν του Βαγιαννίδη έκανε και ο Εμβιλά). Αν ο Τσέριν ήταν μπακ απ μιας χαφάρας και δεν πουλούσε το Σωτηράκη με το ποσό που λέω(τα περισσότερα για…Σισε) τώρα θα ήμασταν στο συν 10 κι ας χάναμε στην αεκ
Nα πω και μια βλακεία; Αλλαγή στο 70 έτσι όπως γίναμε ποιον θα χάλαγε ο Λάζαρος; 50 ματς 15 γκολ 5 ασιστ τα τελευταία του. Θα τα πιάσει ο Μαντσίνι αυτά κατ αναλογία;