Σήμερα (11/05) συμπληρώνονται 22 χρόνια από το αίσχος της Ριζούπολης και από το πρωί βλέπουμε ένα ατελείωτο ρεσιτάλ καφρίλας από οπαδούς του Ολυμπιακού που καμαρώνουν για όσα συνέβησαν εκείνη την ημέρα στο γήπεδο του Απόλλωνα. Το να καθίσει βέβαια να ασχοληθεί κανείς με ανθρώπους που είναι για λύπηση, αποτελεί απλά χάσιμο χρόνου και στη ζωή η κάθε στιγμή θα πρέπει να έχει αξία.
Το συμπέρασμα από εκείνη την αποφράδα ημέρα είναι ότι ο Τζίγγερ και το σκυλολόι του, όχι μόνο αποδέχτηκαν απόλυτα την καφρίλα του Σωκράτη Κόκκαλη και των οπαδών του, αλλά είχαν το θράσος να φορτώσουν τα πάντα στους παίκτες και δη σε εκείνους που ένα χρόνο μετά στέφθηκαν Πρωταθλητές Ευρώπης στη Λισσαβόνα βγάζοντας όλη την Ελλάδα στους δρόμους. Εδώ πρέπει να τονιστεί πως αυτή η επιτυχία δεν αξίζει σε κανέναν Ολυμπιακό που καμαρώνει για τη Ριζούπολη. Δεν γίνεται να κανιβαλίζεις τους παίκτες του Παναθηναϊκού και μετά να τους αποθεώνεις στο Καλλιμάρμαρο για το Euro. Απλά κάτι δεν πάει καλά αγαπητέ φίλε…
Όπως και να έχει, τα χρόνια πέρασαν, οι καφρίλες συνεχίζονταν και η λογική “θα κερδίζουμε ακόμη και αν χρειαστεί νταηλίκι αλα Ριζούπολη” έγιναν δεύτερη φύση για τον Ολυμπιακό. Ουκ ολίγες φορές είδαμε τον Ολυμπιακό να διδάσκει… ήθος χτυπώντας παίκτες όπως ο Σισέ, ο Σιμάο ή ο Ζιλμπέρτο Σίλβα.
Μέχρι που από το πουθενά, τον Οκτώβρη του 2023, ένας δυναμίτης έσκασε δίπλα στον Χουάνκαρ και τον έστειλε από το γήπεδο Καραϊσκάκη στο νοσοκομείο. Μηδενισμός του Ολυμπιακού, -2 βαθμοί, τέσσερα ματς κεκλεισμένων των θυρών και πάει λέγοντας.
Από τότε όλοι αυτοί οι δήθεν μάγκες, που φουσκώνουν από περηφάνια για τη Ριζούπολη, κάθονται “κότες” σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ μην τυχόν και υπάρξει νέος Χουάνκαρ. Γιατί αν θυμάστε, λίγες μέρες μετά το ντέρμπι της κροτίδας πήγε στο ΣΕΦ για πρώτη φορά ο Κώστας Σλούκας και όχι μόνο δεν του έκαναν τίποτα από όσα υπόσχονταν, άλλα έκατσαν σούζα απολαμβάνοντας μια μοναδική μπασκετική παράσταση από τον μετέπειτα Πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό που τους συστήθηκε με ένα εκκωφαντικό διπλό.
Ουσιαστικά από τότε που ο Παναθηναϊκός διαχειρίστηκε άψογα την όλη υπόθεση υπερασπιζόμενος τους παίκτες του (και όχι δίνοντας τους βορά στον κόσμο), η μαγκιά και η κλανιά κόπηκαν τελικά με κρότο…
Η Ριζούπολη αποτελεί μνημείο ντροπής και ξεφτίλας και έστω και καθυστερημένα ο Παναθηναϊκός ήταν εκείνος που έβαλε τέλος στην ατελείωτη θρασυδειλία.