Διαβάσαμε με ενδιαφέρον το κείμενο της στήλης του sdna.gr, Slam Dunk, σύμφωνα με το οποίο η αποχώρηση του Ντίνου Μήτογλου από τον Παναθηναϊκό θα ανοίξει χώρο στο μπάτζετ ώστε να υπάρξει ποιοτική αναβάθμιση στα γκαρντ της ομάδας και ουσιαστικά έτσι οι πρωταθλητές Ελλάδος θα παρουσιαστούν πολύ καλύτεροι σε σχέση με φέτος κάνοντας ουσιαστικά… upgrade.
Λυπούμαστε αλλά δεν μπορούμε να συμμεριστούμε αυτή την άποψη περί αναβάθμισης.
Αναβάθμιση σημαίνει να κρατήσεις τον κορμό των καλύτερων σου παικτών και στη συνέχεια να εμπλουτίσεις το ρόστερ σου με ποιοτικές λύσεις. Με αυτή τη λογική, αν αποχωρήσει και ο Ιωάννης Παπαπέτρου τότε θα δημιουργηθεί ακόμη μεγαλύτερος χώρος στο μπάτζετ και εκεί πλέον δεν θα μιλάμε για upgrade αλλά για… εκτόξευση.
Όπως είναι προφανές τέτοιου είδους επιχειρήματα δεν μπορούν να θεωρηθούν σοβαρά.
Ούτε μπορεί να θεωρηθεί σοβαρό να φτιαχτεί μια ομάδα με Αμερικάνους, οι οποίοι φεύγουν από την Κίνα και θα ρίξουν τις τιμές για να βρουν ομάδες στην Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να γίνει ομάδα μιας χρήσεως και διαρκών μπαλωμάτων.
Mπορεί όντως να υπάρξει αναβάθμιση στα γκαρντ της ομάδας ειδικά σε σχέση με την περασμένη σεζόν, όπου βαφτίστηκε άσσος ο Σαντ Ρος και πίσω του ήταν ο Σέλβιν Μακ. Με την φυγή του Ντίνου δεν θα προκύψει κενό στο 4 και στα ριμπάουντ της ομάδας;
Άρα θα πάμε να κλείσουμε την μια τρύπα αλλά ταυτόχρονα θα ανοίξουμε μια άλλη.
Ο Παναθηναϊκός, για να μπορέσει να γίνει ξανά ανταγωνιστικός σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χρειάζεται σταθερό προπονητή, σταθερό κορμό παικτών και σταδιακά να εμπλουτίζει το ρόστερ του. Αυτό είναι το κλειδί της επαναφοράς και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα από αυτά καθώς όλα είναι στον αέρα.
Θα πει κάποιος ότι για να γίνουν αυτά χρειάζονται λεφτά και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν. Δεν θα διαφωνήσουμε ούτε στο ελάχιστο μαζί του. Έτσι οδηγούμαστε για ακόμη μια φορά στο κομμάτι της ιδιοκτησίας και τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Απ’ ότι φαίνεται, ο μεγαλομέτοχος δεν έχει αποφασίσει ακόμη σε σχέση με το δικό του μέλλον στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός και τι θέλει να κάνει. Από τη στιγμή που συμβαίνει αυτό, η ομάδα θα συνεχίσει και τη νέα χρονιά στη λογική του “ψυγείου”, η οποία δεν μπορεί προφανώς να αφήνει ελπίδες για αισιοδοξία σε σχέση με την Euroleague.
Άρα η προσπάθεια της ψυχολογικής διαχείρισης της μάζας από τους μπασκετικούς ειδήμονες με σκοπό την αποφυγή της γκρίνιας δεν θα φέρει αποτελέσματα αυτή τη φορά.
Υ.γ.1: Τα πράγματα είναι απλά. Με τον Πρίφτη θα μπορούμε να έχουμε μια σχετική ασφάλεια ότι θα γίνει σοβαρός σχεδιασμός. Διαφορετικά θα έρθει προπονητής ανέκδοτο και ότι κάνουν από μόνοι τους οι Δημήτρης Διαμαντίδης και Φραγκίσκος Αλβέρτης. Το γεγονός ότι δεν έχει κλείσει ακόμη ο Πρίφτης θα πρέπει να μας ανησυχεί…
Υ.γ.2: Τo upgrade που αναφέρει το slam dunk μας θυμίζει την τακτική του Σπύρου Λιβαθηνού στην μπάλα επί Τζίγγερ που έλεγε: “γιατί να μην σπάσω το 1 εκατομμύριο για να πάρω τρεις παίκτες των 330 χιλιάδων και να καλύψω τις θέσεις του ρόστερ;” When you pay peanuts, you buy monkeys…