
Το πρωτάθλημα τελείωσε με τον Παναθηναϊκό να βγαίνει τελικά τέταρτος δίχως να έχει εξασφαλίσει ευρωπαϊκό εισιτήριο για την ερχόμενη χρονιά παίζοντας τα όλα για όλα στον τελικό του Κυπέλλου.
Είτε όμως κατακτηθεί το Κύπελλο είτε όχι, η πορεία της ομάδας είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένη για τη συνέχεια.
Από τη στιγμή που δεν εμφανίζεται κάποιος υποψήφιος επενδυτής για να πάρει την ομάδα ξέρουμε λίγο πολύ τι μας περιμένει με τον Γιάννη Αλαφούζο.
Σε πρώτη φάση ξεκίνησαν οι βαρύγδουπες διαρροές για αύξηση του μεταγραφικού μπάτζετ, για προπονητή με βαρύ βιογραφικό και πάει λέγοντας. Βαρύ βιογραφικό είχε εντωμεταξύ ο Τερίμ και είδαμε τι έγινε το τελευταίο πεντάμηνο. Άντι να λένε ότι πρέπει να βρούμε έναν προπονητή σύγχρονο και ΔΟΥΛΕΥΤΑΡΆ ακούμε ξανά τις ίδιες και τις ίδιες επικοινωνιακές κασέτες.
Για να μην πλατειάζουμε.
Το πιθανότερο είναι να έρθει ένας προπονητής o oποίος κατά πάσα πιθανότητα θα αποτύχει γιατί εμείς αναζητούμε προπονητή υπεράνθρωπο που θα καλύπτει ταυτόχρονα τον ποδοσφαιρικό του ρόλο αλλά και το παρελθόν του μεγαλομετόχου.
Ο οσιομάρτυρας που θα επιλεγεί για να βάλει το κεφάλι του στον αλαφούζειο ντορβά πιθανότατα δεν θα αντέξει καθώς αν κατακτηθεί το Κύπελλο θα βρει αμέσως μπροστά του την μέγγενη των προκριματικών με ένα ρόστερ που θα αλλάξει σημαντικά μέσα στο καλοκαίρι. Άρα η ομάδα δεν θα έχει για όπλο της την ομοιογένεια που την διέκρινε πέρυσι και την έφτασε μια ανάσα από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Μέχρι να καταλάβει ο νέος προπονητής που βρίσκεται, το πουλάκι μπορεί να έχει πετάξει.
Ενδεχομένως να γίνουν κάποιες μεταγραφές που θα προκαλέσουν αίσθηση αλλά χωρίς βαρβάτο και εργατικό προπονητή θα είναι σαν άτακτο ασκέρι μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Με λίγα λόγια μια από τα ίδια για ακόοοοοομη μια χρονιά.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς αποτέλεσε για περίπου 2,5 χρόνια τη δικλείδα ασφαλείας ώστε να μπορέσει να αποθέσει κάπου ο κόσμος τις ελπίδες του. Ο Γιάννης Αλαφούζος από την άλλη είναι ανίκανος να βρει καλύτερο προπονητή και το απέδειξε και με τον Τερίμ και με τη σκέψη για τον γυρολόγο Πάολο Σόουζα.
Το καλύτερο λοιπόν που έχει να κάνει (πέραν της επιλογής να βάλει πωλητήριο στην ΠΑΕ) είναι να πέσει στα πόδια του Γιοβάνοβιτς και να δηλώσει δημόσια ότι θα του παραδώσει την ομάδα εν λευκώ ακόμη και αν εκείνος βάζει τον Λοντίγκιν εξτρέμ κοιτάζοντας απλά να πληρώνει τις υποχρεώσεις της ομάδας.
Οτιδήποτε άλλο είναι καταδικασμένο σε αποτυχία και απελπισία.
Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο. Συγχαρητήρια. Ευχαριστώ για την υποδοχή
Δεν υπάρχει ένας λεφτας καυλωμενος να πάρει την ομάδα οπότε μένουμε με Αλαφούζο…Αυτό με τον Γιοβανοβιτς πρέπει να τελειώνει φτάνει πια κατάντησε αηδία…
Γιατί δεν λέτε το έκανε ο γιοβαν τα 2,5 χρόνια ποίους παίχτες έφερε με τι συμβόλαιο κ την προσφορά του στην ομάδα. Δεν υποστηρίζω κανέναν προπονητή όλοι κρίνονται, όσο για τον αλαφ (με τσ σωστα κ ρα λάθη)υπήρχε κάποιος άλλον όταν ανέλαβε την ομάδα γι να μην πάμε γ ενθικη!!?? Υπάρχει κάποιος άλλο σήμερα !!!??
Μακάρι να επέστρεφε ο Ιβάν…. κακά τα ψέματα είναι ο άνθρωπος που μας έκανε να αγαπήσουμε ξανά τις Κυριακές…. σέβομαι απόλυτα ότι υπάρχουν διαφωνίες σε αυτό όμως ακόμα και οι διαφωνούντες με τον ” Καρβέλα” όπως τον έλεγαν βρήκαν ξανά πρωταθλητισμό και ελπίδες…..στο κάτω κάτω πρέπει κάποιοι να σεβαστούν την πλειοψηφία και ας διαφωνούν…
Πράγματι ο κ. Γιοβανοβιτς κράτησε την ομάδα μας με αγάπη και αξιοκρατηκοτητα όλοι οι παίκτες τον σεβοντουσαν και τον αγαπούσαν έπαιζαν ολοι να ερθη ο κόουτς πίσω να τον φέρει πίσω ΑΜΕΣΑ!!!